Eerste week stage in het lab!!

Na enkele dagen rust stond mijn eerste stagedag voor de deur. Op maandag 12 februari werd ik opgehaald aan de poort van Tuksdorp door een zeer vriendelijke vrouw van mijn onderzoekslabo. Ze moest mij namelijk binnensmokkelen in de campus aangezien ik nog geen studentenkaart heb. Toen ik wou instappen in de auto ging ik bijna zelf achter het stuur gaan zitten, dit wordt nog even wennen :p. Wanneer we aankwamen op onze verdieping werd ik meteen aan al de medewerkers van het labo voorgesteld. Ze straalden één voor één zoveel vriendelijkheid en vreugde uit dat ik er spontaan gelukkig van werd. Ze gaven mij ook allemaal meteen een knuffel, iets wat in België nooit zou gebeuren. Na de aangename kennismakingen werd ik naar mijn eigen plaatsje gebracht voor de komende 4 maanden in een bureau met 4 andere studenten van Zuid-Afrika. Ze wouden mij meteen beter leren kennen dus lieten ze hun werk aan de kant liggen en gingen we meteen een soort van vragenronde doen. Zo wist ik al snel wat banale maar leuke weetjes over hen zoals wie koffie en wie thee drinkt, wie verzot is van katten, dat ze ook van series houden zoals mij, enzovoort. Nadat we samen hadden geluncht was er mijn eerste meeting met al de medewerkers van het laboratorium. Ik moest mezelf voorstellen aangezien ze blijkbaar verkeerde informatie van mij hadden doorgekregen, mijn verwelkoming begon namelijk met “this is Jana from the Netherlands”, kan gebeuren zou ik zeggen. Gedurende de meeting had ik voor het eerst het gevoel dat ik er echt niet veel van verstond, ik begreep dat ze het over bestellingen hadden maar wat ze wouden gaan bestellen heb ik geen flauw benul van. In de namiddag kreeg ik enkele artikels van mijn medestudenten (mijn professor was niet aanwezig die dag) die algemeen over het onderwerp malaria gaan zodat ik eerst een stevige achtergrondkennis kweek alvorens te beginnen met het praktische werk in het laboratorium. Ook de twee dagen daarna kreeg ik nog enkele protocols en artikels doorgestuurd die ik moest doornemen. Woensdagnamiddag mocht ik voor het eerst in het laboratorium komen. Ik kreeg meteen een eigen plaatsje met eigen schuif en kastje, ik had echt nooit verwacht dat dat zelfs mogelijk zou zijn. Ook zou ik nog mijn eigen pipetten en tips krijgen, ik was al meteen in de zevende hemel en ik was nog maar 5 minuten in het labo.

Ik zou eerst een DNA extractie uitvoeren op bloedstalen om dan later te kijken of er DNA aanwezig is afkomstig van de parasiet Plasmodium Falciparum (verwekker van malaria tropica bij mensen, dodelijkste vorm van malaria). Eens dit bevestigd is dan zal ik de resistentie van deze parasiet op verschillende soorten medicijnen onderzoeken. De donderdag heb ik mijn professor voor het eerst ontmoet in het labo. Ze was zeer vriendelijk en vertelde mij meteen dat ik op een zeer interessant moment ben gekomen. Er is namelijk sedert vorig jaar een stijging waargenomen in de malariacijfers terwijl deze cijfers in al de voorgaande jaren een mooie daling vertoonden. Ook is er plots geen daling van de cijfers meer gedetecteerd gedurende de winter wat zeer onrustwekkend is (waarschijnlijk wegens de opwarming van de aarde). Na mijn werk in het labo ging ik met enkele medestudenten van in het laboratorium om de ingrediënten voor de wafelbak op vrijdag. Ze hadden ze zelfs roze gemaakt voor valentijn, wat zijn ze toch cute. De vrijdagmiddag werd iedereen van het labo uitgenodigd voor een imitatiespelletje met een roze wafel vergezeld door een bolletje ijs met zomers fruit. Voor sfeer en gezelligheid een dikke 10/10.

Now it’s time for the weekend!!

Op vrijdagavond was er weer de typische braai gevolgd door een avondje uitgaan. De zaterdag zijn we in Johannesburg naar een typisch Zuid-Afrikaans eettentje geweest om daarna naar de Rugbymatch te gaan samen met mijn nicht (zie foto) en daarna nog naar een voetbalmatch. Bij de rugbymatch was het vooral echt leuk om eens het spel te zien terwijl bij de voetbalmatch vooral het publiek mijn aandacht trok. Ik moet eerlijk zijn dat ik amper iets van die match heb opgepikt (uitgenomen de vele blessures) omdat mijn aandacht werd gestolen door de groep die van voor stond te dansen en zingen gedurende de volledige 90minuten lang durende match, echt zalig gek zijn die Zuid-Afrikanen :p (zie filmpjes). Het viel ook wel op dat we een van de enige blanken waren bij de voetbalwedstrijd wat bij de rugbywedstrijd helemaal niet het geval was. Er waren zelfs sommige die vroegen om met ons op de foto te gaan of gewoon foto’s van ons trokken (zie foto van een foto ;) ). De zondag zijn we opnieuw naar het natuurreservaat ‘Groenkloof’ geweest om deze keer de hikingtour van 10,5km te volbrengen. En ja daar waren de eerste giraffen, dit kan al van mijn bucketlist afgevinkt worden ;) . Ook zagen we een grote groep zebra’s en andere wilde dieren. In de avond gingen we naar een misviering, ik wou wel eens een viering meemaken waarbij ze zingen en dansen zoals in het programma ‘de mol’. Deze verwachtingen werden helemaal niet vervuld, het leek meer op een festival. De hele tent zat vol met studenten. De viering bestond uit een half uur zingen zoals op een festival (zie filmpjes), een half uur waarbij verschillende personen spreken over het geloof op een zeer moderne manier (het was met het bakken van een taart, vraag me alsjeblief niet meer uitleg) gevolgd door nog eens half uur van zingen om dan de viering af te sluiten met een drankje (nee geen alcohol) en een babbel. Ik moet zeggen dat ik er nog steeds door geshockeerd ben. Nu begrijp ik echt waarom het geloof hier nog veel meer leeft bij de jongeren dan bij ons.

Tot de volgende keer :) !!